Stilte in Amsterdam

Mag ik mij voorstellen: uw nieuwe stadswandelaar. Deze wandelaar gaat regelmatig in  de stad Amsterdam aan de wandel. Daar de burgermeester van de stad, Eberhard  van der Laan afgelopen week tegen de Occupy beweging zei: ‘Gaan jullie maar naar de Zuidas, op het Museumplein zit je fout, want de echte financiële wereld vind je  op de Zuidas’,   of woorden van gelijke strekking, ben ik begonnen met een wandeling op jawel de :

Het was koud en tochtig.
Geen Occupy tentje te zien op het grote forum. Wel een clubje snaterende toeristen op het grote, grote plein.  

 
Heb ik al geschreven dat het koud en tochtig was en stil, niets te beleven op een stel  fotografen na, die heel professioneel met statief en goed ogende foto- apparatuur in de slag waren.  

Het bleek dat zij een cursus architectuur volgden en deze keer was de moderne architectuur aan de beurt. Zij konden hun hart ophalen. Het ene strakke gebouw, na het ander: Hoog, hoger hoogst.  Zeer afwisselend in hoogte dat wel.

 
In de weekenden lijkt er niet veel te doen. Voor een kopje koffie kon ik in ieder geval nergens terecht. Een gezellig, warme ruimte waar ik bij een mok eens kon mediteren over de gastvrijheid van de Zuidas. Hoe zou het er hier ’s avonds uitzien mijmerde ik, terwijl er net weer een flinke windvlaag de hoek om kwam.

Op zoek naar entertainment.  

Waarachtig er is een cafe. Er zijn er zelfs meer, wel twee. ’s Avonds valt hier kennelijk wat te beleven, zie ik staan op een aanplakpapier bij het Grand Cafe:
lezingen, gesprekken met schrijvers onder leiding van Elisabeth Etty. Er is tenslotte een universiteit vlakbij. Veel studenten dus en die houden van vertier. Dat probeert men hen hier te bieden.
 
Maar hoe zit het met de Occupiers?  

Verwend zoals op het Beursplein zullen ze hier niet worden. De Occupy beweging is wel een beweging,  maar niet echt in beweging als u begrijpt wat ik bedoel. En naar AH is wel een stevig wandelingetje. Ik zie de beoogde strak-gepakte en hoog-gehakte doelgroep niet met dienbladen vol lekkers komen aanlopen.

Ik slenter nog wat verder.

Terassen vind ik en kunst: beelden.

De grijze dag werkt niet mee om de kunst en terassen fotogeniek te doen uitkomen. Maar ’s zomers moet het hier goed toeven zijn aan het water,
kijkend naar de grote en de kleine eenden. 
 

Niet alle kunst is even toegankelijk. Bij enkele beelden lopen mij de koude rillingen over de rug. Of zou dat door het weer komen ? De terassen zien er ongenaakbaar uit op deze kille zaterdagochtend. Van die koffie komt niets terecht hier, is mijn sombere constatering. Geen spoor van de Occupiers helaas. Ik had graag eens in een Occupy-tentje op de Zuidas gekeken.

Maar zie, helemaal voor niets ben ik niet gekomen: op de Zuidas wordt gewerkt.

Daarom is het hier zo rustig.

Het is een ‘stilte plek’.

Stadswandelaar Juliette