Gezinsuitbreiding

Een wandeling op het landgoed Dordwijk is altijd een genoegen. Zelfs als het wat miezerig weer is en het hard waait. Dit was het geval afgelopen zaterdag.

De wandelaars werden beloond voor hun doorzettingsvermogen: in de hertenkamp waren ze getuige van de pogingen van een pasgeboren damhertje om te lopen. Het diertje stond nog wat wankel op zijn pootjes, maar werd al gauw opgenomen in de groep. Het eerste kalfje  van dit seizoen!

Stadswandelaar Cees

Vooruitblik naar het verleden

Met de kerk in de rug, de vrijheid van de haven op 300 meter afstand vind ik jullie op mijn pad.
Al eeuwen samen; Uil en Pelikaan..
Wie het eerste neerstreek in deze boom is niet meer duidelijk.

Onrein verklaard
Veilig
Zij leegt haar krop
Hij doorziet in duisternis

Iedereen loopt onder hen langs, ze zien de jongste scheuten van het leven op de stam.
Tussen aankomst en vertrek mag je zitten in het gras, onder de boom in Appingedam.
Met de Nicolai kerk in de rug kun je vooruitblikken naar het verleden.

Stadswandelaar Maria

Weefles

Deze babyspinnen oefenen met het weven van een web. De moederspin was nergens te bekennen.

Stadswandelaar Nettie

 

Mus en muis

In mijn tuin heb ik een rekje met vogelvoer hangen. De plaatselijke mussen en mezen maken hier veelvuldig gebruik van. Althans de laatste tijd want daarvoor had ik geen vogel meer in de tuin. Dit kwam omdat er een sperwer aanwezig was. (zie cloud – Menno). Het voer naar beneden valt wordt dan weer gegeten door o.a. eksters, duiven en muizen.  Stadswandelaar Menno

Dorpse stad

Vleeshouwerstraat, Dordrecht. Foto: Stadswandelaar Richard

Ik ben afgelopen weekend voor een bliksembezoek in Amsterdam geweest. Komende zondag ben ik daar weer te vinden. Als je vanuit het station de stad inloopt wordt je als ware de stad ingezogen. Wat een mensen massa, wat een mooie gebouwen, wat een activiteiten.

In Amsterdam zie je van alles is er veel te doen, er is daar 24 uur per dag leven in de stad,winkels zijn 7 dagen per week open tot avonds laat, honderden restaurantjes, duizenden toeristen. Amsterdam een echte stad met historie, je moet ervan houden. Als ik daar met mijn vriendin loop, gaan mijn gedachten uit naar Dordrecht, waar mijn flatje is, mijn vrienden zijn en de rust.

Dordrecht is een geweldige stad, met de dorpse gewoontes. Een stad met een historie, met verhalen verscholen in de hofjes in de eeuwen oude stenen. Als gebouwen konen praten, als gebouwen alles aan ons konden vertellen wat ze
gezien hebben, dan zouden we nog jaren aan het praten zijn en schrijven.

Iedere keer besef ik me weer hoe mooi Dordrecht is, zowel de stad als de mensen die er in wonen, laten we het samen koesteren en de stad dorps houden!! Stadswandelaar Michael

Straatsalade

In de winkel betaalt men er goed geld voor, de pittige Rucola. De wilde variant, ook eetbaar, komt veelvuldig voor op straten en industrieterreinen. Deze zijn gespot voor de gevangenis van Dordrecht. Stadswandelaar Richard

10 arrestaties na terugkeer Occupy Rotterdam bij het WTC

Het voelde nogal onwerkelijk aan om vreedzame demonstranten van Occupy Rotterdam afgevoerd te zien worden door de politie. Gelukkig verliep het allemaal heel rustig en netjes. Niet alle agenten voerden deze actie vol overtuiging uit. De politiemacht heeft zijn best gedaan om de 10 arrestanten zo snel mogelijk op vrije voeten te krijgen.

Na een rechtzaak tegen burgermeester Aboutaleb, waarin de rechter bepaalde dat Occupy moest verdwijnen van het beursplein tijdens evenementen, maar daarna mocht terugkeren, heeft het WTC het plateau gevuld met bloembakken. De gemeente Rotterdam negeerde het vonnis van de rechter en verbood de terugkomst. Zogenaamd omdat door de bloembakken een nieuwe situatie onstond.

Er zaten volgens Occupy echter nogal wat hiaten in de wijze waarop de gemeente de formaliteiten heeft afgewikkeld. Occupy Rotterdam besloot daarom de gemeente een ultimatum te stellen en op maandag 23 april om 20:00 uur terug  te keren naar het WTC. De politie stond stand-by. Vijf minuten nadat de daad bij het woord was gevoegd was, arriveerde het arrestatieteam.

Occupy is ervan overtuigd dat: “onze claim om op het WTC te staan, bevestigd door de rechter, legitiem is en dat handelen van de burgemeester en de gemeente ongepast en onjuist is. Occupy Rotterdam is het Beursplein met geweld ontnomen. Occupy Rotterdam ging echter niet om een tent, of om het WTC. Occupy Rotterdam is voor bewustmaken, en dat zal het nu verder gaan doen op specifieke dagen, met specifieke acties. Het tentenkamp aan het Rodezand blijft hierin de uitvalsbasis voor Occupy,” aldus een lid van Occupy. Stadswandelaar Richard

School’s out!

Sequana staat te wachten.
Eindelijk maakt haar eend aanstalte om in het water te glijden.

Haar metgezel wil het graag geloven.
Zij wacht op en hij wacht af.

De nabije toekomst zal alle pijn laten verdwijnen;

dat heeft ze net verteld.

Hij luistert en voelt zijn gebalde vuisten

langzaam ontspannen….

Stadswandelaar Maria

Ed en Willem

‎’Toch best knap gedaan, de plaatselijke hangjongeren nemen beiteltjes mee en imiteren hiermee het gedrag van bevers, zodat hiermee hun vandalisme wordt verweten aan het onschuldige diertje!’ En nu serieus… ik kreeg een kick alsof ik was beland in een crimescene, voelde een beetje CSI! Voor de eerste keer in mijn leven zag ik dit, echt indrukwekkend! Stadswandelaar Marco

Bevers, ze doen het goed op het eiland van Dordrecht. We hebben ze niet gezien in de Merwelanden, want meestal zijn ze ’s nachts actief of in de schemer. Hun sporen waren echter prominent aanwezig.

Het is fantastisch dat ze zijn ingevoerd en goed aanslaan, maar het heeft wel gevolgen voor het landschap, want het zijn ware landschapsarchitecten. Ze eten schors en twijgen en knagen natuurlijk bomen om, waar ze hun burchten mee bouwen.

De boom op de foto is onderdeel van een bomenlaantje in de Merwelanden. Wellicht zou het een idee zijn hier wilgenopschot te laten staan, zodat Bevers voldoende te knagen hebben en er bomen voor ons overblijven?

Beverlandschap- sfeerreportage van het leefgebied van de Bevers in de Merwelanden. Stadswandelaar Richard

Fazant roept

In de Elzen te Dubbeldam is deze fazantenhaan op zoek naar een vrouwtje. Dit doet hij roepend, met zijn vleugels fladderend.   Stadswandelaar  Ruub    

Lentesalade

Het klein hoefblad, pionier van de lente in het wild, is al haast niet meer in bloei te zien. Een ware explosie van bloei is in plaats daarvan op gang gekomen. Dit was voor ons aanleiding om te kijken wat er aan eetbare flora te vinden was in de Hel- en Zuilespolder in de Biesbosch. Hieronder de plantjes die we hebben geproefd.

De pinksterbloem (Cardamine pratensis)– Een soort die in Nederland achteruitgaat. We hebben dan ook een enkel klein blaadje geproefd en de rest laten staan. Het smaakte bloemig met een pittige nasmaak, een lichte hint naar mosterd. De plant is rijk aan vitamine C. Hij bloeit in de periode voor Pinksteren, met eind april als hoogtepunt. De Pinksterbloem is een kruisbloem, dus familie van o.a. Kool, Veldkers en Herderstas.

De kleine brandnetel (Urtica urens)– De lentebrandnetels worden als de beste geacht. Vooral de verse blaadjes bovenin. Deze kunnen trouwens het hele jaar door geconsumeerd worden, ook van de Grote brandnetel. Vers kan de werking van de glashaartjes ongedaan gemaakt worden door het blaadje op te rollen en te wrijven. Het roosteren van Brandnetel boven een vuurtje doet hetzelfde, maar levert een droog-knapperig resultaat op. Er kan ook soep en thee van gemaakt worden. De Brandnetel heeft qua smaak een heel eigen karakter: ‘groen’ en een beetje stroef. Vers smaken ze wel fris daarbij. Langdurig veel brandnetelthee drinken is niet aan te raden. De thee wordt gebruikt als reinigingskuur, vanwege de vochtafdrijvende werking. Er voldoende ander vocht naast drinken, valt dus aan te bevelen. We hebben blaadjes geproefd van een netel die bovenin een knotwilg groeide, wat in verband met mogelijke besmetting met o.a. wormen van wilde dieren veiliger is.

Smeerwortel (Symphytum)– Een plant die graag groeit op vochtige, zanderige, maar voedselrijke bodem. In weelderige grasranden is hij veel te vinden. In tuinen doet hij het ook vaak goed. Te goed volgens sommige tuiniers. Smeerwortel wordt medicinaal gebruikt en als groenbemester. De bladeren worden ook wel toegevoegd aan de composthoop. De kleine, onvolgroeide blaadjes zijn te eten, maar met mate! Dit exemplaar heeft al bloemknoppen.

De paardenbloem (Taraxacum officinale)– Van oorsprong een immigrant uit Afrika die door de mens is verspreid (Wikipedia.) Het is een composiet, dus familie van o.a. de Zonnebloem, Margriet, Witlof, Distels en Artisjok, een hele grote familie! De paardenbloem komt onder heel veel omstandigheden voor in vele variaties. Hij wordt ook wel Molsla genoemd omdat de opkomende bladeren in het donker werden gehouden. De bleke bladeren werden dan gegeten. De groene zijn echter ook eetbaar. Lekker op bijvoorbeeld een boterham met kaas (Midas Dekkers). Dit hebben we niet gedaan, omdat de bladeren, in een rozet, dicht bij de grond groeien. Goed wassen van te voren is dus een ‘do’ wanneer je niet zeker bent van de omgevingsfactoren. Dat kan bijvoorbeeld in water met zoutoplossing. Stadswandelaars Marco en Richard

Drie op een rij

Kokmeeuwen in winterkleed bij de Riedijkshaven in Dordrecht. Stadswandelaar Donnie

Watervoetafdruk in de zon

Het is een mooie dag, een voorlentedag. Zo’n dag dat je de lente weer voor de eerste keer ruikt. Het is zonnig, pleinen worden onwennig langzaam in bezit genomen door mensen, bankjes bezet.

Op de hoek van  de Crooswijksesingel en de Boezemsingel staat een man in het water.  Hij lijkt eigenlijk wat te vroeg gearriveerd, opgerolde broekspijpen, afkoelen in het water…veel te vroeg.

Hij staat er altijd, zijn gezicht naar het einde van het water, hij ziet drabbig water op zich afkomen. Kennelijk imponeert het hem niet. Hij blijkt de eeuwige optimist!

Ergens is het een onprettig gezicht, die stroom water uit die rioolbuis maar het is tegelijkertijd de essentie van dit kunstwerk.

Wat onzichtbaar is wordt er zichtbaar mee gemaakt. Stadswandelaar Maria

Grote bonte specht

Bij mijn bezoek aan natuurgebied de Elzen te Dordrecht, kwam ik, op een drukke, warme lentezondagmiddag,  deze grote bonte specht            (Dendrocopos major) tegen.  Stadswandelaar Menno

Kuifeend

De Kuifeend (Aythya fuligula) is een middelgrote duikeend. Het mannetje heeft een zwarte kop met gele ogen en op het achterhoofd een afhangende grote kuif. De romp is aan de flanken helderwit, zo ook de buik. Bovenop is hij zwart van kleur. Het vrouwtje heeft zoals bij vele vogels een schutkleur; bruin en met een grijs witte buik. Ook haar ogen zijn geel en ze heeft een kleine kuif op het achterhoofd. Beide eenden hebben een blauw grijze snavel met een zwarte punt.
Het voedsel bestaat uit zoetwatermosselen, vooral driehoeksmosselen, slakjes en waterplanten.
De kuifeend duikt overdag of in de avond ongeveer 500 keer om aan voedsel te komen. De mosselen en slakjes worden in zijn geheel ingeslikt en door de maagspier gekraakt. De gemiddelde duikduur is ca.20 seconden per duik (zelf gemeten met een stopwatch). Als je dit vermenigvuldigd met bijvoorbeeld 500 keer, kom je uit op 3 uur duiken. De eend zelf weegt ongeveer 600 gram. Ze vangen ongeveer anderhalve kilo zoetwater mosselen en slakjes per keer. Daarnaast zijn het heel goede vliegers. De lichaamstemperatuur van de eend is 41 graden het is dan ook een heel karwei om op temperatuur in het koude water te blijven. (bronnen: Natuurvereniging Ridderkerk en Wikipedia) Stadswandelaar Ruub